weer wat nieuws...

12/03
“Lezen maar”

Woeps, net gemerkt dat ik bij het vorige blogbericht in februari ben blijven steken, maar het is ook voor ons wel degelijk maart. Het is weer woensdag, dus de dag begon met de woreship. Daarna keerden de kinderen naar de klassen en wij volgden klas 6, zij waren onze proefkonijnen voor het duolezen op klasniveau! Het duolezen verliep prima en de kinderen waren blij dat ze zich op deze wijze konden voorbereiden op het klasdoorbrekend tutorlezen.

Tijdens de break namen we twee 6e klassers onder de arm en bereidden we ze een beetje voor, want zij moesten het duolezen in de andere klassen introduceren, daar het hun idee was!
Ze waren fier als een gieter dat hun idee wordt toegepast in andere klassen, dat is nu eens leerlingenparticipatie he:)

Na al dat gelees dachten we na over ons eindwerk en daarna gooiden we onszelf de markt op, de stofjes in, mooi mooi. Aan de marktdrukte zijn we ondertussen helemaal gewend, en we bedachten ons dat we steeds minder foto’s maken en ook het filmen is gestopt. Wij verbazen ons niet erg meer van wat we allemaal zien en meemaken, maar wat voor ons vanzelfsprekend is geworden is dat voor het thuisfront natuurlijk niet altijd…We doen ons best om toch nog enkele belangrijke indrukken vast te leggen!


Dag 39
13/03
“Het smaakt naar flashie paars”

Vandaag even geen school voor ons, we trokken op noodzakelijk trip naar Ho, om onze visum te verlengen, anders geraken we in mei niet meer thuis. Niet dat ik dat zoo erg zou vinden:).
Eerst nog even pasfoto’s laten nemen. Blijkbaar mag je hier niet lachen op de foto, de fotograaf was er alleszins erg streng in. Wij hebben nu alle drie een prachtige foto in ons bezit met een lijkbidders gezicht, mooi mooi. Saar moest een hemd aandoen van de fotograaf, ze droeg een kleedje en op de foto zou het lijken alsof ze niets droeg, geen optie voor een officiële foto dus. Nu is het veel beter, Saar is nu net een gevangene:)

Dan de trotro in en voor twee uurtjes hotsen en botsen naar Ho!
Onderweg sprongen we snel het busje uit, toen we het bord ‘emigrationoffice’ passeerden en zonder problemen vonden we het juiste kantoortje!

We moesten twee maanden extra betalen, daar we één week van mei nog in Ghana vertoeven. We kunnen nu tot 3 juni Ghana binnen komen, een ideetje voor na het afgeven van het eindwerk? Wie wil er mee:)

We moesten maar anderhalf uur wachten, dus dat viel erg goed mee!!!
Toen hele de paperassenwinkel weer in orde was (wat een heerlijk teamgevoel), gingen we terug eten in ons oudbekend Tina fastfood canteen.

Onderweg terug naar de trotro was er een vrouw die aan Anneke en Saar vroeg of ze me mocht hebben, maar Saar vroeg vijf koeien voor me en dat vond ze toch te veel.
Ze wilde er maar twee geven. Tsss ik ben toch wel meer waard dan twee koeien zeker? (misschien is het beter als u op deze vraag geen antwoord geeft)
Ik vind vijf koeien zelfs nog te weinig eigenlijk.

In de trotro dronken we een busje druivensap en Annekes wijze woorden waren toen: “het smaakt naar flashie paars.” Mooi mooi, nu weet ik nog niet hoe paars er precies uitziet, maar eindelijk weet ik hoe paars proeft, een compenserende strategie noemen ze dat:)

Even nog wat broden kopen, tegen de extra honger waar Saar en ik vaak tegen kampen en we kunnen er weer tegen (voor even). Ik smeet mezelf weer achter de computer om wat landschapjes te schetsen. Ik weet niet wat het is, maar ik ben echt in een tekenbui.

’s Avonds was het dan weer werken geblazen. Gewapend met pen en papier, in ons bed gezeten, planden we de ‘on my ownles’ van morgen, maakten we een planning op voor de volgende week en bereidden we de meeting zorgvuldig voor.
Met een voorbereid gevoel kon ik dus gaan slapen…


Dag 40
14/03
“Waarom iets doen als niets doen ook kan?”

Vol moed trokken we vandaag naar school!
Normaal zouden we starten met de afronding van de eerste “on my own” week.
Maar ‘normaal’ in Afrika is geen term die gehanteerd wordt in de educatieve woordenschat.
De leerkrachten moesten handmatig formulieren invullen in zesvoud (leve de kopieermachine hé:)), dat moest uiteraard gebeuren tijdens de lesuren. De hele voormiddag zaten de leerkrachten gezellig in de zon formulieren in te vullen. We zouden ons lesje hebben kunnen geven zonder de leerkrachten, maar dan gaan we voorbij aan ons doel. We willen immers samen met de leerkrachten werken en we willen ook dat de leerkrachten volgende week het “on my own” zelf verder zetten.

Nu, ja dan maar wachten tot na de break. We vulden onze tijd nuttig door nog eens de meeting te herhalen, zodat we zeker niets zouden vergeten. Tevens dachten we na over dingen die we zeker op voorhand moeten vragen aan de directeur om in de paasvakantie aan ons schilderproject te kunnen starten! Zo zal er op de één of andere wijze een stelling of ladders moeten getoverd worden, anders gaat het zeer moeilijk worden om de landkaart op de grote buitenmuur te schilderen. Nog even vragen met welke verf de school is geschilderd, zodat we zeker weten welke verf mooi gaat blijven hangen op de muur….

Ik was blij dat de break voorbij was en dat ik naar klas zes kon voor het beruchte lesje, ik was het wachten meer dan beu… Het trage Afrikaanse ritme en de sfeer van niets doen zijn toch niet helemaal aan mij besteed. Ik moet altijd hard bezig zijn, even rust kan ik verdragen, maar niet te lang….

Nu ja, de les dus…

Ik maakte een eiland Engels, een eiland Wiskunde en een eiland Science.
De kinderen die tijdens hun contractwerk problemen ervoeren bij één van de vakken, moesten bij het desbetreffend eiland gaan zitten, waar telkens een sterke leerling zat die het contractwerk al af had. Samen in groep worstelden de kinderen door heel het contractwerk, waarbij sterk zwak hielp. Anneke en Saar deden iets soortgelijks in 4 en 5.

Meteen na de les kwamen we met drie samen en we waren eensgezind, dit was een mislukking…
Het verliep chaotisch, het levert onvoldoende meerwaarde, de kinderen leren er niets uit en het is papierverspilling. We waren er niet tevreden over en hadden dus eigenlijk al half beslist dit deelproject te stoppen.

We maakten ons klaar voor de meeting, toen sir Nicholas kwam vertellen dat het beter was de meeting vandaag af te lassen en naar volgende week te verplaatsen, daar er maar drie leerkrachten op school aanwezig waren…
De hoofdbrok van de meeting zal dus voor maandag zijn, maar het deel dat we hadden gepland over het “on my own” deden we wel vandaag, daar de leerkrachten van 4,5 en 6 wel aanwezig waren. We vroegen aan de leerkrachten wat zij er van vonden (+waarom), wat volgens hen de voordelen/nadelen waren, of dat ze het zelf willen verder zetten, in welk opzicht de kinderen er baat bij hebben,…

Tot onze verbazing waren de drie leerkrachten er erg enthousiast over en ze waren overtuigd van het belang ervan. Het stond voor hen vast dat ze het zouden blijven doen, ook als we weg zijn. Ze vonden het goed dat de sterke extra stof krijgen en dat de zwakken worden geholpen. Er moet enkel gezorgd worden voor wat meer structuur voor het vierde leerjaar, daar lukte het zelfstandig plannen en werken nog niet zo vlot.
Wij hadden verwacht een douche van kritiek over ons te krijgen, maar niet dus.
We dachten dat de leerkrachten ons gewoon wilden sparen en daarom zeiden dat ze het goed vonden. Maar zelfs nadat we meermaals herhaalden dat ze echt eerlijk mochten zijn, bleven ze erbij dat ze het een mooi idee vonden. Misschien zijn wij wel te streng geweest voor het verkregen resultaat, we zijn alle drie niet snel tevreden met wat we doen. Goed is voor ons niet altijd goed genoeg…

We kwamen vandaag te weten dat het volgende week vrijdag weer geen school is en maandag ook niet. Hopsa weer een verrassing. Ik vind het grappig om te zien hoe nuchter en kalm wij nu reageren bij elke verrassing die we weer tegenkomen. We hebben al zoiets, van ah? Zit het zo ok, geen probleem dan, we passen alles wel aan:)
Flexibiliteit en kalmte zijn echt wel twee dingen die ik hier aan het ontwikkelen ben.
We kwamen vandaag ook te weten dat de meeste leerkrachten in de nabije toekomst van plan zijn om verder te studeren om zo in het secundair te kunnen lesgeven…

We proppen dus twee meetings in de kortere volgende week, daarbij nog een introductie van de bib, het peertutoring in en buiten de klas en de on my own en iets rond hoekenwerk. Het wordt een drukke week.

Dag 41
15/03
“Nog een achtste VLIR?”

Ik weet nog goed, dat we in mei vorig jaar begonnen aan het uitdenken van ons project.
Toen we voor de jury verschenen, waren we inmiddels al zes kladprojecten rijker. Uiteindelijk is het zevende project het geworden, dat we nu met de nodige flexibiliteit toepassen.

Vandaag was het weer even tijd om ons eindwerk om te gooien. Een heel eindwerk over kinderen met een laag zelfbeeld is niet mogelijk, we kunnen immers niets bewijzen hier in Ghana, daar de kinderen hier op school al een redelijk goed zelfbeeld hebben.

Na een lange brainstorm en veel in-schema-zet-werk, vonden we een grove rode draad.
Wel een beetje pijnlijk, om maanden werk te reduceren tot een klein onderdeel van het eindwerk, maar ja, het lukt ons wel!!!
’s Avonds hielden Anneke, Saar en ik filmavond voor de jongens uit de buurt, we keken weer naar jungleboek.




Dag 42
16/03
“zondag, werkdag”

Me wortor
Wo wordor
E wordor
Mi wordor
Wó wordor

Zonet hebt u de vervoeging(zonder context dus) van werken over uw lippen gewrongen, proficiat!

Vandaag hield ik me bezig met het overschrijven van Saar haar grammaticalessen, tekende ik nog wat landschapjes en speelde spelletjes met de kids uit de buurt.
Na de middag werden we naar de markt gestuurd voor de inkopen, en daar we anders geen eten hebben, gingen we maar op pad.

De ganse dag werkten we aan een structuur voor ons eindwerk en jawel we vonden iets. We weten nu waar we heen willen en wat er ongeveer zal moeten instaan, zo kunnen we goed plannen wat we zeker nog moeten verwezenlijken!

Hoekenwerk paste niet meer in de filosofie van ons eindwerk, dus werd het resoluut van tafel gesmeten!

Dag 43
17/03
“flexibele weekplanning”

Normaal zouden vandaag de leerkrachten zelf de vragen opstellen voor het “on my own.” Maar blijkbaar was er toch een communicatieprobleem en de leerkrachten van 5 en 6 zagen het niet echt zitten om de vragen op te stellen. Enkel miss Charlotte stelde snel wat vragen op.
We vlogen snel in de handboeken en stelden vragen op voor 5 en 6. Na de break gingen we weer ieder naar een klas, om daar het contractwerk te laten overschrijven. Er zijn nog steeds leerlingen die niet begrijpen dat ze de oefeningen niet meteen mogen invullen, hoeveel keer je het ook uitlegt…

Hierna doken Anneke en Saar in het ‘materiaalhok’ en vonden er een schat aan materiaal.
Als een schat wordt het ook behandeld! De school heeft echt prachtig materiaal dat veilig in stevige kisten wordt bewaard en de meters stof die erop liggen, verraden dat het materiaal er niet bepaalt veel uitkomt…

We haalden de leesboeken eruit en plaatsten ze mee in de bib, zodat elk kind ervan kan genieten!! Er was een boek bij met allerlei didactische tips en de lijst met raadgevingen eindigde met dit:
“When all else fails, run!”
Die moet ik onthouden, als het niet lukt in de klas, zet ik het gewoon op een lopen! Waarom staat deze niet bij de basiscompetenties van een goede leerkracht?


Ik hield me ondertussen bezig met het entertainen van klas 3, zonder het toepassen van bovenstaande didactische tip. De leerkracht ging vandaag naar Ho, en vroeg me vandaag om zijn kinderen bezig te houden.

Ik herhaalde de klok en ze konden het nog bijna allemaal, well done class!
Dan nog wat galgje, pictionary, zinnen maken met gegeven woorden, een beetje uitbeelden van dieren, wat klapspelletjes, ritmische bouwstenen en uiteraard nog wat épo é taitai é.
Na de bel, plaatsen we snel de nieuwe boekjes op de juiste plaats in de rekken en we waren klaar voor de meeting.

Het was een ietwat vreemde meeting, maar achteraf bekeken was het een pracht exemplaar.
We gaven net voor de meeting een lijst met de topics die we wilden behandelen aan de headteacher en hij nam deze keer de leiding ipv wij, dat is een mooie stap.
We voelden aan dat we een stapje naar achteren moesten/mochten zetten en de leerkrachten hebben zelf de planning opgemaakt voor volgende week, ze beslisten zelf welke klas er wanneer en welke activiteit zou uitvoeren. We voelden ons een beetje buitenstaanders bij deze meeting, maar dat is net een goed gevoel, daar we willen dat de leerkrachten deze meetings blijven verder zetten.
Het was mooi om te zien hoe ze samen naar oplossingen zochten voor de minpuntjes van het ‘on my own’. De leerkrachten leren echt van elkaar te leren.

De planning voor deze kortere week zit stampvol!

Maandag:

9. 30 tot 10.15 On my own part 2 in klas 4, 5 en 6
10.30 tot 12. 00 ordenen materiaalkamer, bib en overnemen klas
12. 00 tot 13.30 meeting

Dinsdag:
Bibliotheekbezoek …
9.00 tot 10.00 klas 1
10.30 tot 11.15 klas 2
11.15 tot 12 klas 3
Peertutoring binnen de klas
9.00 tot 9.30 klas 6
9.30 tot 10.00 klas 5
10.30 tot 11.00 klas 6

Woensdag
Godfatherproject …
After worship: klas 6+3
9.30 tot 10.00: klas 5+2
10.30 tot 11.00: klas 4+1

Donderdag
Bibliotheekbezoek…
8.30 tot 9.15 klas 4
9.15 tot 10.00 klas 5
10.30 tot 11.15 klas 6

Afwerk- en verbetermoment “on my own”…
10.30 tot 11.00 klas 5
11.00 tot 11.30 klas 4
11.30 tot 12.00 klas 6


Goed, nu hebt u de planning gelezen, vergeet het nu dan maar, want thuisgekomen kwamen we te weten dat de meisjes van KDG een groot afscheidsfeest organiseerden donderdag en daar de kinderen van 4 en 6 bij uitnodigen. We gingen aan de slag voor een nieuwe planning, daar hun feestje al langer vast stond, wij hadden er geen rekening mee gehouden.

Dus nieuwe planning voor deze week:

Dinsdag:
Bibliotheekbezoek..
9.00 tot 9.45 klas 4
10.30 tot 11.15 klas 5
11.15 tot 12.00 klas 6

Peertutoring binnen de klas

8.30 tot 9.00 klas 5
9.00 tot 9.30 klas 6
9.30 tot 10.00 klas 4

Woensdag:
Godfatherproject
(blijft hetzelfde)

Donderdag

Afwerking en verbetering “on my own”…

8.30 tot 9.00 klas 5
9.00 tot 9.30 klas 6
9.30 tot 10.00 klas 4

Bezoek bibliotheek…

9.00 tot 9.45 klas 1
10.30 tot 11.15 klas 2
11.15 tot 12.00 klas 3


Dag 44
18/03
“ boekje halen, boekje lezen, boekje brengen”

Vandaag was het de grote dag van de bibliotheek!!
We startten met klas 4!

Buiten op het “terras” voor de bib, installeerden we even een minibib. De kinderen schuifelden neer in het zand en luisterden aandachtig naar Anneke haar uitleg over het juiste gebruik van de bib. Hoe haal je het boek uit het rek, waar zet je je kaart, waar en hoe plaats je het boek terug in het rek, enz…

Nu was het aan mij om met een klein toneeltje aan te tonen hoe het NIET moet. Laten zien hoe het niet moet, daar ben ik goed in!De kinderen lachten zich een breuk bij de fouten die we maakten!
Na deze kleine super snelle stoomtraining, waren de kinderen klaar om per vijf de bib binnen te gaan en een boekje te kiezen dat ze dan op de speelplaats konden lezen, al zittend op een rots. Het nemen van een boekje en het lezen verliep verrassend vlot en gestructureerd, wauw!

We willen met het gebruik van de bib aantonen dat de school het aanwezige materiaal moet hanteren. Ze zeggen steeds dat ze geen materiaal hebben, maar die zin hebben we nu verboden!:) De kinderen vonden het zalig om zelf een boekje te kiezen en te lezen, sommigen lazen zelfs voor aan elkaar, echt geweldig om te zien.

Ook bij klas 5 en 6 verliep dit kleine probeersel erg goed en ook de leerkrachten waren enthousiast en deden met de kinderen mee. Goed dat we met de zesde klas eindigden, want zij zetten de bib weer wat meer op orde, want het terug zetten van de boeken verliep niet altijd even goed, maar we zijn tevreden over het resultaat.

Het tutorlezen binnen de klas hebben we vandaag niet veel aandacht aan moeten besteden, de leerkrachten van 4,5 en 6 bereidden zelf de kinderen voor op het lezen van morgen.
Het lijkt wel alsof we een project rond lezen hebben opgestart, maar dat is niet geheel waar, omdat we met de leerkrachten ook erg veel aandacht schenken aan de verschillende wijze waarop het lezen gebeurt ( per twee in de klas, klasdoorbrekend, gebuik van materiaal,…)

Het was een topdag! Ik geniet werkelijk weer van elke dag hier in Ghana, en ik word steeds rustig als we met de auto door het groen rijden richting school. Want jawel, ik ben hier opvallend rustig, geen idee hoe dat komt, maar ik voel me best op mijn gemak hier in Ghana!

’s Avonds, toen Anneke op de kamer zat te typen, gingen Saar en ik geheimzinnig samen zitten onder het mom van een diepzinnig gesprek. Maar niets was minder waar, want eigenlijk beraadslaagden we wat we zouden doen voor Annke haar verjaardag. Wie Saar en mij kent, weet dat Anneke eraan moet geloven…
Ze moet opzoek naar gevouwen kraanvogels en in elke vogel zit een opdracht, als ze die volbrengt, krijgt ze een aanwijzing of een nieuwe vogel, totdat ze zaterdag de 21ste vogel heeft gevonden en dus ook haar cadeautje krijgt. Amaai, maar ze zal moeten werken hoor. Saar en mijn haar knippen is één van de opdrachten, we profiteren er even van.

Dag 45
19/03
“schoolgestuurd”

Vandaag kreeg anneke haar eerste vogel tijdens het ontbijt, haar tweede fladderde rond tijdens de woreship en de derde had zich in de bib verstopt.

Wij verschalkten ons in de bib en hielden ons bezig met het sorteren van de bib van de junior high, daar zaten nog enkele primlaryboeken tussen…
We verstopten onszelf vandaag, omdat we wilden dat de leerkrachten vandaag zelf het klasdoorbrekend tutorlezen zouden toepassen en organiseren en zie hier het resultaat:

Klas 6 en 3 beten de top eraf. De leerkracht van het zesde deed goed met zijn leerlingen mee, al gebruikte hij het boek van het derde leerjaar, wat voor de kinderen van het derde en het zesde veel te moeilijk is, zelfs het eerste boek is soms te moeilijk. De leerkracht van het derde was nergens te bekennen. De leerlingen waren wel allemaal aan het lezen al waren er te weinig boeken en las een sterke leerling samen met zo’n 4 zwakke. Maar het liep dus nog vrij vlot, we waren tevreden!

Klas 5 en 2 waren nadien aan de beurt. De organisatie verliep vlekkeloos, er werden zonder probleem de vaste duo’s gevormd en er werd goed gelezen. Één van de twee leerkrachten hielp de kinderen uitstekend, laar hij had wel door dat we alles in de gaten hielden:)
De “headteacher” liep overal behalve in zijn klas…
Maar ook hier verliep het projectje dus goed!

Hetzelfde verhaal in klas 4 en 1, zij wisten zelfs van geen ophouden en hielden het lezen zo’n twintig minuten te lang vol.

Het is dus gelukt om de leerkrachten zelf het tutorlezen te laten organiseren, maar ik vraag me af hoeveel er nog van zal blijven bestaan als we weg zijn….
Laat ik daar niet aan denken, we doen allen ons best om samen met alle leerkrachten iets moois op te bouwen en te leren van elkaar en geleerd heeft zeker elke partij, eender hoeveel er achteraf blijft bestaan van de ingevoerde activiteiten.

Dag 46
20/03
“voetbal tegen Dafoto”

Deze week voerden we het afwerken van het “on my own part 2” wat vroeger in, want morgen is het geen school!
Het contractwerk afwerken verliep al veel beter dan vorige keer. Ik liet hen de banken terug in eilandjes plaatsen en de rest ging gewoon vanzelf, de kinderen wisten nog wat er van hen verwacht werd, en werkten mooi samen in groepjes aan de oefeningen. Het is echt gemakkelijk dat de kinderen zo zelfstandig aan de slag kunnen!

Om 9 .30 waren we alle drie klaar met het on my own project, dus was het tijd voor het introduceren van de bib aan klas 1. We bereidden onszelf erop voor dat dit niet zo vlot ging gaan als bij de andere klassen.
Anneke legde alles weer heel duidelijk een traag uit met een grote portie non-verbale ondersteuning. Dan was ik weer aan de beurt om in een klein rollenspel aan te tonen hoe het niet moet. En jawel, af en toe eens doen hoe het niet moet, dat doe ik graag!

Het kiezen van de boeken verliep iets chaotischer en de kinderen vergaten hun nummer, dus schreef de juf het op hun arm. Ze hadden het ook moeilijker om het bij één boek te houden en wilden na enkele luttele seconden al van boek wisselen…
Nu ja, uiteindelijk lazen alle kinderen en vonden ze het toch leuk hun eigen boek te kiezen. Het was mooi om te zien hoe fier de kinderen waren die hun nummer konden onthouden:)

Na de break was het de beurt aan klas 2 en 3.
Althans dat was onze bedoeling….maar weetje, planningen en Afrika is geen goed huwelijk, dat weten we ondertussen al wel zo’n beetje hé.
Vandaag speelde onze school voetbal tegen de school van Dafoto, en dat nam de schooldag in beslag vanaf de break.
Nu ja, dan zetten we onze planning maar verder op dinsdag zeker? Benieuwd welke verrassingen we nog allemaal zullen tegenkomen. Maar ik geniet van deze flexibele manier van leven, en gelukkig maar want druk maken helpt niet.
Nu weten we meteen al iets waar we ons volgende week mee kunnen bezig houden!

de meisjes voetbalden eerst en ze wonnen, jeuhj!!!!
Het resultaat van de jongens weten we niet…
Toen we door gingen, stelde de headteacher voor om dinsdagochtend een meeting te doen. Ah ja, en wie gaat er dan lesgeven??

De hele dag door heeft Anneke nog enkele vogels gevangen en leuke opdrachten uitgevoerd. Maar de leukste opdrachten moeten morgen nog komen!

Fanny moest ’s avonds nog even naar Torkor en vroeg of we mee wilden. Uiteraard zei ik ja en samen met Anneke vergezelden we Anneke!

Het was de moeite! Ik probeer het te beschrijven, maar ik vrees dat mijn woordvaardigheid niet toerijkend is om de wondermooiheid te omschrijven!

De zon ging langzaam onder en langzaam slibde de hemel dicht met dreigende, maar toch prachtige onweerswolken. In de verte zag je wat bergen in een blauwachtige nevel die statig het Volta meer begrensden. Op een klein eilandje dansten de palmbomen in de wind die een aankomende storm aankondigde!

Vissersbootjes lagen op het droge en de vissers maakten rustig hun netten…
Zalig, totdat de eerste druppels begonnen te vallen, toen liepen we snel terug naar de auto, om ons met beperkt zicht op de volgatenzijnde bochterige weg terug te wagen!

Nog even wat vogels vouwen voor morgen en we kunnen slapen gaan!

Dag 47
21/3
“Vogeltjes zoeken”

Nog één dag voor Anneke haar verjaardag, dat betekent dat ze nog veel vogeltjes moet vangen vandaag. De eerste zat veilig verstopt tussen de toastjes (met dank aan de fijne medewerking van “the twins”).
Ik had me bezig gehouden met een hele boel papegaaien te vouwen met daarop fopboodschappen, om het allemaal nog wat moeilijker te maken.
Wat moest ze vandaag allemaal doen?
Wel, met de fiets naar Fesi om er een foto te nemen van zichzelf op haar hoofd. Ons trakteren (uit het potgeld) op een drankje, het haar van Saar en mij knippen, naar het weeshuis gaan om de kinderen een touwspringsprong te leren, en een cluedospel spelen en winnen!
Anneke was doodop van deze opdrachtrijke dag.
We dachten vandaag ook nog wat na over ons eindwerk en over de volgende weken van ons project, want erg veel tijd hebben we niet meer om nog te bereiken wat we nog bereiken willen!

Ik maakte vandaag een tekening op bestelling voor Lien en lap nu heb ik meteen nog drie andere kandidaten in de lijn staan, ik had beter wat Cedis gevraagd.:)
Bij dat tekenen is ons iets opgevallen. Saar merkte op dat ik nooit teken wat ik zie op de foto. Ik voeg altijd dingen toe uit mijn fantasie of laat dingen weg. Tot daaraantoe, ik zou dan niet slagen voor waarnemingstekenen, maar goed.
Het meest opvallende is, dat ik steeds teken alsof ik wat hoger sta. Gek he?
Hoe de foto ook getrokken is, mijn tekening is steeds in een laag vogelperspectief getekend.
Een vette kluif is dat voor psychologen. Misschien kan een lector psychologie die hier toevallig verzeild raakt me even verklaren waarom ik dat doe?:)

Ikzelf heb twee theorieën:
a. ik heb grootheidswaanzin en zie daarom alles vanuit de hoogte.
b. ik distantieer me van de wereld, wil er niet bij horen en bekijk daarom alles vanop een veilige afstand

mmm, aanlokkelijke keuze.

Dag 48
22/03
“De hoogste berg bedwongen!”

Er is er één jarig hoera hoera, dat kun je wel zien het is Anneke!
We stonden vroeg op om de Van te versieren en de volgende kraanvogel klaar te leggen.
Toen Anneke helemaal bezoend was van al de witten hier in huis, vertrokken we met een vrolijk versierde Tsatsabolimobile naar de Afadjato. Voor wie niets kent van de Ghaneese geografie, dat is de hoogste berg van Ghana. val nu alsjeblieft niet achterover met de gedachte: “WOOOw, die gaan de hoogste berg beklimmen, want het heeft ‘slechts’ een hoogte van 885m (of was het 888?).
Nu ja, na een vrolijke rit kwamen aan bij de voet van de berg. Anneke kreeg weer een vogel en kreeg de opdracht haar stappen te tellen totaan de top van de berg enhet zijn er uiteindelijk 1903 geworden, niet zo veel he?

Ik kan je zeggen dat ik dit één van de mooiste dagen vindt die we al beleefden, als ik maar een berg krijg he, dan ben ik content en dan zwijg ik. Ik vloog meteen met vol enthousiasme de berg op, maakte mijn bijnaam die ik al jaren draag (berggeit) waar even waar en liet de rest achter me. Enkel Anneke bleef me achtervolgen, luid haar stappen tellend.
Ik kan niet beschrijven hoe leuk ik het vind om een berg op te kunnen ‘huppelen’.
Het uitzicht was ronduit geweldig!!!!!

De bergen rondom waren hoger dan deze, maar toch was deze berg de hoogste, daar de Afadjato alleen staat en dus geteld wordt van op de grond, de andere bergen maken deel uit van een keten en zijn dus theoretisch minder hoog. Ik kan zelf niet aan mijn uitleg aanuit, misschien kan een vakkundige op dit gebied even hulp bieden?

Stijgen koste voor mij en Anneke zo’n 40 à 45 minuten.
Dalen ging een stuk sneller,maar niet handiger….
Ik was goed bezig, zelfs al telefonerend huppelde en sprong ik over de wortels en rotsen, maar een tijdje later gleed ik uit, raakte van de weg, viel bijna naar beneden, greep naar een schuin overhangende boom en slingerde mezelf weer de weg op. Daarom hou ik zo van bergen!
Franklin zei dat ik maar een beetje voorzichtiger moest zijn maar dat ik wel een goede reflex had:)
Die goede reflex komt door gewenning, ik heb me al vaak na een glij terug op de baan moeten zwieren:)


Na de bergwandeling een plonsje in de wondermooie watervallen en dan weer huiswaarts.
Thuisgekomen sprongen Anneke en ik de keuken in, wij worden al een ervaren kookteam!
Anneke trakteerde iedereen op een heerlijk feestmaal en ik had de eer haar te mogen assisteren. We maakten spaghetti met een saus boordevol groentjes. Er is hier geen gehakt, dus vervingen we het door gebakken kippenreepjes. Het werd een heerlijk kippensausje. Spaghetti à la Anda heet dat dan.

Na het feestmaal was het feestje voor al de jarigen en de afscheidnemende kdgstudentes.
Het feestje liep een beetje uit de hand toen alle kinderen ho,ngerig op de hapjes vlogen die de KDGstudenten hadden voorzien.

Het was een heerlijk dagje!




Dag 49
23/03
“Pasen”

Vrolijk Pasen iedereen !!!!

Vandaag was het weer wasdag in de heerlijke ochtendzon.
“The twins” bleven iets te lang in de kerk, dus prepareerden Anneke, Saar en ik het middagmaal.
Na het middagmaal wandelde we wat door Kpando en knoopten we diverse gesprekken aan met vriendelijke pastoren, snel brabbelende ouden en bezwerende voedoevrouwtjes.

Ik maakte me vandaag de bedenking dat ik hier erg graag zit en ik vraag me af of ik wel zo happig zal zijn terug naar België te keren?!
Ik zou het heerlijk vinden om heel mijn leven van land tot land te reizen om les te geven en projecten uit de grond te stappen, wat een heerlijk, afwisselend, leerrijk, avontuurlijk leven moet dat niet zijn?!

Dag 50
24/03
“Bayles in gouden stoelen”

Het is de laatste dag van het verlengd paasweekend en we starten deze dag met een uitgebreid ontbijt met eitjes. Tot het middaguur hielden we ons bezig met de planning van de volgende weken, eindwerk verder uitdenken, mails typen,…

Tegen lunchtijd reden we naar Fesi om even een kijkje te nemen bij de grote paaspicknick.
Er was erg veel volk en iedereen was werkelijk op z’n paasbest gekleed. Anneke kon zich niet inhouden en vroeg aan enkele prachtig geklede dames of ze een foto mocht nemen.
Op het plein, waar iedereen rond zat, werden er allerlei Westers getinte spelen gespeeld zoals broodhappen, zaklopen en stoelendans…

Even dreigde de regen roet in het eten te gooien, maar veilig onder tent en boom vierde iedereen verder!
Wij werden geïnviteerd bij de belangrijke mensen van het dorp en werden dan ook half overrompeld met plantain, geroosterde nootjes en kip met heerlijke rijst.
Na voldoende gefeest te hebben wandelden we te voet terug naar Kpando in de zonloze drukkende warmte.

Franklin had voor ons een afspraak geregeld met captain Brooks, een gepensioneerde piloot.
Eerlijk gezegd had niemand van ons veel zin om te gaan, maar daar we verwacht werden, gingen we uiteraard mee en we hadden er geen spijt van.
Captain Brooks woont in een gigantisch huis (en ik overdrijf voor de verandering eens niet, binnen viel ons meteen de jacuzzi op, die geen jacuzzi bleek te zijn, maar vraag me niet wat dan wel…We werden door het kast van een huis geleid tot in de woonkamer. Onze monden vielen open toen we binnenkwamen, want neem van mij aan, Versailles is niets vergeleken met dit…
De grond was bedekt met super zachte tapijten, aan de wand hing een dode (gelukkig maar) tijger, en de hele kamer was gevuld met gouden stoelen met rode bekleding. Het plafond was uit donker mooi hout, dat sfeervol verlicht werd door niet zichtbare lampjes. In deze setting kregen we dan Bayles voorgeschoteld terwijl en Anneke en Brooks afwisselend piano speelde, de piano was ik nog vergeten in mijn kamerbeschrijving. Je moet niet vragen wat voor cultuurschok wij meemaakten, nu we even werden ondergedompeld in dergelijke luxe. We vonden het een vreemde avond…
’s avonds zaten we bijeen om de dag van morgen nog eens te bespreken en daarna was het tijd voor een filmavondje met alle witten uit het huis!
Dag 51
25/03
“De enige echte bibkaartnummers”

We nestelden ons vandaag op de rotsen op de speelplaats, dit plekje is al een beetje ons outdooroffice aan het worden. Het bibliotheekbezoek met klas 1 ging onvoldoende vlot, dus besloten we dat er iets gedaan moest worden!
De oplossing was kaartjes maken met nummers op die de kinderen rond de nek kunnen hangen om zo hun nummer niet te vergeten, hopelijk lukt dit. Het ziet er in elk geval erg mooi uit!
Ondertussen voerden de leerkrachten het on my own uit en ook het tutorlezen in de klas, mooi mooi.

Tijdens break was het weer tijd voor een meeting, die we deze keer begonnen met een lesje Nederlands.
Ik trachtte de leerkrachten goedemorgen, ik heet en ik ben …jaar aan te leren.
Ik sprak express veel Engels en reduceerde het Nederlands tot een minimum. Ik legde steeds eerst in het Engels uit wat ik zou vragen/zeggen in het Nederlands en de leerkrachten mochten gewoon in het Engels Antwoorden. Waardoor ze amper nederlands hadden gesproken en gehoor op het einde van mijn lesje.
Daarna was het Saar haar beurt die al haar ‘keuzefrans’ trucjes boven haalde en op communicatieve wijze de leerkrachten in een mum van tijd leerde zichzelf voor te stellen zonder een woord Engels te gebruiken.
Het was opvallend hoe veel de leerkrachten onthielden van Saar haar les en van mijn lesje waren ze alles vergeten. Je ziet maar hoe belangrijk het is om op communicatieve wijze les te geven!

Uiteraard was het de bedoeling dat de leerkrachten dit verschil ook opmerkte.
Het verschil in enthousiasme viel ze meteen op. Saar wandelde rond en gebruikte veel non-verbale ondersteuning, terwijl ik gewoon bleef zitten en de leerkrachten liet herhalen wat ik zei.
Dat ik veel Engels sprak en Saar totaal niet was ze niet onmiddellijk opgevallen, maar na een tijdje gingen toch de ogen open en ze waren echt verrast hoe goed je een tweede taal kan leren zonder gebruik te maken van een welgekende taal! Hopelijk gebruiken de leerkrachten nu minder Ewe in de lessen Engels,waardoor de kinderen sterker worden in Engels.

Na deze week hebben we nog twee weken voor het vakantie is, het is dus hoog tijd voor een grondige tussentijdse evaluatie. We bespraken het tutorlezen, het on my own, het godfatherproject en de bib. De positieve en negatieve punten van elk projectonderdeel werden op tafel gegooid en de leerkrachten waren verbazend eerlijk. Er waren enkele punten die de leerkrachten minder vonden aan de projectjes en samen zochten ze naar oplossingen, waardoor er tijdens deze meeting erg veel nieuwe en goede ideeën bij de leerkrachten naar boven kwamen.

Vandaag kwamen we te weten dat het vrijdag geen les zou zijn, daar de hele school naar Dafotor gaat om er opnieuw te voetballen tegen de school van dat dorp.
Wat hou ik van dit Afrikaanse manier van dingen regelen, je komt steeds voor verrassingen te staan:) gelukkig zijn we erg soepel!

Dag 52
26/03
“gariparty met pompwater”

Vandaag kregen klas 2, 3 en 4 de eer om naar de bibliotheek te gaan. Dit keer met gebruik van de nummerkaartjes die we gisteren maakten. We schrokken ervan hoe braaf en stil klas drie kon zijn , gewoon onvoorstelbaar.
Een bib bezoeken met veertig kinderen blijft een hele uitdaging! Kinderen die hun nummer vergeten komen we dankzij de kaartjes gelukkig niet meer tegen:)
Ondanks de uitleg van Anneke en het rollenspel van mij hebben de kinderen nog niet helemaal door hoe je het boek nu in het rek moet plaatsen. Soms zijn de kinderen ook iets te uitbundig en stoppen het boek langs de ene kant van het rek erin en dan valt het er langs de andere kant weer uit, waardoor we op het einde van de les meer boeken achter het rek hebben liggen dan erin…
De kinderen genieten van het lezen en blijven het erg spannend vinden zelf een boekje te kiezen.

Vandaag was het voor 4, 5 en 6 ook nog het tutorlezen in de klas. We lieten dit geheel aan de leerkrachten over en het ging wonderbaarlijk goed!

Tijdens de middagbreak hielden we met het gehele team een gariparty.
Gari zou gemalen casava zijn, dat je mengt met water, koffiemelk, suiker en geroosterde pindanootjes. Dat klinkt allemaal erg lekker, maar er was één probleem dat ons weerhield er met volle teugen van te genieten…het werd namelijk gemaakt met pompwater… en er als iets wat wij eigenlijk niet mogen drinken…
Ik snap eigenlijk niet goed waar ons hoofd stond, maar we namen het aan en aten het op. Anneke gaf snel forfait omdat ze niet zo erg van de smaak hield. Ook ik moest opgeven en zat vooral met de gedachte in mijn hoofd dat we hier wel eens erg ziek van konden worden. Maar weet je, als we ziek zouden worden, dan zou ik er over kunnen reflecteren he:)
Nu ja, nu ik deze dag aan het typen ben is 29 maart en we zijn nog steeds kerngezond, we hebben er niets van ondervonden. Waarom geven wij dan geld uit aan gefilterd water?:)

’s Avonds was er weer een enorm lange lightsoff en wat doe je dan? Juist, vroeg gaan slapen!

Dag 53
27/03
“Biblio”

Vandaag kwamen we te weten dat het vrijdag wel les is. Heerlijk toch he die Afrikaanse flexibiliteit.
Wij kwamen wat vroeger naar school vandaag om in de klassen andere bankschikkingen te voorzien. In 1,2 en 3 zorgden we voor eilandjes en in 4, 5 en 6 maakten we U met eilandjes in het midden. Het oogde veel aantrekkelijker dan voorheen en er was meteen meer ruimte in de lokalen.

De leerkrachten waren echter niet enthousiast en hebben veel liever de frontale bankschikking. De meesten hebben dus de schikkingen reeds veranderd. Nu ja, we hebben het geprobeerd…
Vandaag deden we de bib weer aan met klas 1, deze keer met kaartjes. Het ging vlotter, maar het is organisatorisch nog steeds onmogelijk voor één leerkracht. Daarom besloten we om volgende week de bib naar klas 1 en 2 te brengen. Zij zijn nog te jong om relatief zelfstandig de bib te bezoeken.

Daarna hebben we de gehele school bemeten en hebben we een plannetje gemaakt, zo weten we bijna perfect hoeveel plaats we overal hebben om te schilderen.

Morgen moesten de leerkrachten hun lijstje bij hebben met wat ze graag in hun klaslokaal geschilderd zien, ik ben benieuwd of ze hun huiswerk hebben gedaan.

Dag 54
28/03
“bibliomeeting”

Vandaag is er eigenlijk niets speciaals te vertellen. Klas 4 en 5 deden de verbetering van de on my own part 3. Klas 6 is niet begon aan het derde leven van dit projectje. Klas 5 en 6 bezochten de bib en we observeerden de klassen waar onze klasschikkingen toch hadden weten te overleven. Vandaag tijdens de ochtendceremonie sloeg een leerkracht hard op enkele kinderen met een stok. Zo’n moment is toch wel even misselijkmakend…

Sirr Albert vroeg of we de bib nog eens konden bezoeken met enkel leerkrachten. Uiteraard gingen we hierop in! We deden alsof het leerlingen waren en Anneke legde enthousiast alles nog eens uit, daarna was ik weer aan de beurt met het rollenspelletje over hoe het niet moet en de leerkrachten deden erg goed mee!

Daarna brainstormden we over verbetering van het godfatherproject. Iets wat we zelf niet meer zullen kunnen uitvoeren, maar we helpen de leerkrachten zo goed als we kunnen met het concreet maken van de plannen, zodat ze die na de vakantie kunnen omzetten in realiteit.

We hebben de lijstjes ontvangen met de items die in elke klas moeten geschilderd worden en er zijn moeilijke dingen bij: in het zesde willen ze het spijsverteringstelsel en het hele skelet met de verschillende beenderen op de muur.

Dag 55 en 56
29/03 en 30/03
“What a working day”

Werken, werken en nog eens werken, dat kleurde ons weekend vandaag.
Reflecteren, reflecteren, wie het doet die zal het leren. Pffff
Tussendoor nog een blogtekstje typen en de volgende week plannen…en dat terwijl het momenteel ondraaglijk heet is, zelf de buurjongens klagen!