Jag bor i Övik just nu.

Na enkele weken in Zweden te vertoeven is het de hoogste tijd om het thuisfront weer eens op de hoogte te brengen. Ondertussen ben ik al heel wat wijzer geworden hier in Övik.
Wat hebben we deze weken geleerd:
- De klassen zijn hier erg klein (7 jongeren bij Frans)
- De leraarskamers zijn hier super gezellig met zachte sofa’s
- Volgens de Zweedse jongeren is Bangkok de hoofdstad van Zweden.
- In een lagere school kun je verloren lopen.
- Gooi geen kruimels van een zelf gebakken brood naar vogels, je zou er eens een kunnen raken.
- Goedele en ik zijn grotere snoepers dan goed voor ons is.:)
- Op natte rotsen kun je echt uitglijden.
- Sommige leerkrachten Zweeds negeren Belgische studenten die alle antwoorden door de klas roepen.
- En tenslotte pootjes aan een naamkaartje blijkt een universeel gegeven te zijn!!!
- Als een leerling potloden breekt, grijp dan NIET in. (voor het verhaal mail je me maar :))
Het is maandag, ik loop achter Iris (mijn mentor) door de lange gangen van de school op zoek naar de klas waar de 16 jarige leerlingen zitten te wachten “vol ongeduld”. Het klaslokaal voor Frans is enorm klein, maar dat is niet bepaald hinderlijk als de klas maar zeven jongeren telt. De les bestaat uit het overschrijven en vertalen van teksten. Ik doe mijn uiterste best om mijn beste Zweeds boven te halen en de kinderen (of mag ik da niet zeggen tegen 16 jarigen?) te helpen met de vertalingen en jawel wonder boven wonder lukt het vaak!!! Ik mis een beetje de jongere kinderen die enthousiast werken en hun fantasie de klas in gooien. Een klas vol planten is niet echt mijn ding, maar wacht maar af, als ik les ga geven zullen de planten toch tot leven moeten komen, of ze nu willen of niet.
Gelukkig mag ik vrijdag gaan observeren bij de lagere school en Gustaf zei dat ik dan langzaam helemaal in de lagere school mag sluipen, stapje voor stapje zodat ik plots zonder dat iemand het door heeft ineens helemaal in de lagere school sta.
De leerkrachten zijn hier nog steeds even vriendelijk, Iris nam ons mee naar een prachtige kerk in de buurt (de ultieme manier om opgenomen te worden in de samenleving!), waar er die avond een cultuurfestivalletje was met allerlei koren die om ter mooiste de kerkzaal met hun gezang vulde. Ik begon er later die avond spontaan van te zingen, maar dan toch net niet even mooi. Övik heeft ondertussen niet veel geheimen meer voor ons. We weten elke winkel zijn, zijn lid van de bibliotheek, hebben een zweedse bankkaart, een zweeds persoonsnummer en we hebben zelfs al een stamkroeg waar ze de lekkerste gebakjes verkopen (heeeel belangrijk) met veel chocolade, jam jam. Een Franse comeniusassistent (Elise) heeft ons verder op sleeptouw genomen en leidde ons langs glibberige stenen door de gietende regen naar een bergtop vanwaar een prachtig zicht hadden over Övik. Goedele en ik wandelden al lachend verder, terwijl Elise en haar vriend mopperde over de regen en koude. Dat is het voordeel van in België te wonen, dan ben je zulk een weer wel gewend.
Buiten een paar saaie paperassendagen zijn alle dagen hier al leuk gevuld geweest, zweden is echt een paradijs. Geen idee of ik dat blijf zeggen, maar ik denk het wel.
Vorig weekend nam Gustaf ons mee op een picknick aan de kust nabij een vuurtoren. Stel je het voor, een kustlijn van grimmige granietstenen die hier en daar rood kleuren, verspreid staan enkele verwaaide naaldbomen en als je je ogen sluit hoor je het breken van de golven tegen de rotswand. Boven dit mooie decor kleurt de zon de lucht dan nog eens wondermooi en het wolkenspel maakt alles nog eens echt waardig om uren naar te staren!
Tussen alle activiteiten door vullen we onze dagen met het leren van Zweeds op Konvux, we zitten er met 15 “studenten “ in de klas. Bijna heel de wereld is vertegenwoordig en de Poolse afdeling is al komen vragen hoe het komt dat ik zo’n Poolse achternaam heb, ik werd meteen in hun “club” opgenomen!!
Ik hou enorm van de Zweedse taal, des te meer omdat ik van iedereen hier hoor dat ik niet alleen veel Zweeds kan, maar het ook nog met een Zweeds accent en klank kan praten. De klank is natuurlijk niet zo moeilijk, want als je algemeen Antwerps praat zit je er al bijna bonk op.
Dit weekend gaan we misschien de tent uitproberen op een berg in de buurt en de week daarna moeten we naar Stockholm reizen voor een vergadering van alle comeniusassistenten, we maken dan gretig gebruik van de kans om de hoofdstad te bezoeken! We vroegen ons af of het “allemansrecht” hier ook telt. Dat recht wil zeggen dat je kan kamperen waar je maar wilt, zolang je geen andere mensen lastig valt. Maar in een stadspark zal da wel niet tellen zeker?
Oh ja, toch nog even melden dat ik weer sportief aan het doen ben! Elke vrijdag ga ik spinnen op school samen met de collega’s! Binnenkort zal ik me bovendien ook constant verplaatsen op de fiets. Gustaf heeft voor mij een oude postbodefiets op de kop kunnen tikken. Er zou nog een grote bak aan de fiets hangen, ik weet dus wie er altijd de spullen zal mogen dragen….maar ik verzin wel iets om goedele ook aan het werk te zetten. Hopelijk leest zij mijn blog niet.
Goed, ik ga nog even wat zweeds leren. Ja ik ben erg aan het streven, maar ik wil perfect Zweeds kennen. Zo kan ik binnenkort over jullie roddelen zonder dat jullie me verstaan moehahahaaha. Wie denkt dat ik me hier alleen amuseer en dat ik niet werk heeft dus wel mis. Dat wil ik even benadrukken:). Ik help waar ik kan en volgende week ga ik4 keer dezelfde les geven over België. Ik zal maar al gauw de Brabaconne leren zingen zeker. Hoewel dat ze me hier toch ni verstaan als ik gewoon wat tekst zou verzinnen.....daaaaag!!!